هدف از ایجاد وبلاگ!!!
دنیای من شده بود دنیای اینترنت , زمانی ک حس کردم تنهام و نوشته های اینترنتی مرا آرام میکند
تنهایی من زمانی آغاز شد ک هیچ کس را در اطراف خود نمیدیدم و تنها کس و یاورم همسرم بود و دخترک چندماهه ام
و اینگونه شد ک نصف وقت من برای نوشته هایی رفت ک کمی از تنهاییم را می کاست
همان موقع بود ک تصمیم گرفتم تنهایی خودم را ب صفحه ایی اختصاص دهم از سکوت های شبانه
و سکوت های شبانه من شد دنیای مجازی برای این دل تنگم
اما این باز مرا آرام نکرد تا زمانی ک تصمیمم قطعی شد برای داشتن دومین وبلاگم
اینبار دست ب دامان حس مادرانه ام شدم و دخترک کوچکم را ضامن خود قرار دادم
و اینگونه شد ک اقدام کردم برای کودک عشقم
اما صفحه ی مجازی من بزرگتر شد از دنیای مجازی
طوری ک ب دنیای حقیقی من هم راه پیدا کرد
هدف از وبلاگ نویسی من رسیدن ب آرامشی بود ک با ورودم این آرامش ب وجودم تزریق میشد
و دلیل دیگرم نگاشتن خاطراتی بود ک لحظه ب لحظه ی بزرگ شدن دخترکم را در برداشت و تفاوتش با نوشتن در سالنامه در این بود ک ب نوعی نظر و حتی انتقاد دوستان در مورد مطلبم را میخوندم و میتونست بارور کنه نگاهم رو
من توی دنیای وبلاگم ب آرامشی رسیدم ک نه تنها مرا از تنهایی دراورد ک حتی باعث شادابی روحمم شد
و حال ک فاطمه دوست عزیز وبلاگی ام ک هرچند ب دنیای حقیقی من هم راه پیدا کرد از من خواست ک هدفم را از ساختن وبلاگم بنویسم
و من هم این روند را ادامه میدهم و از س تا هم لینکیام میخوام ک هدفشون رو از ثبت وبلاگ در وبلاگشون ب صورت پست بنویسن
مریم عزیز نویسنده وبلاگ ثنا جون
یاسی مهندسه نوینده وبلاگ ارزوهای ناب
و پری خوشگله نویسنده وبلاگ نیکان دردونه مامان و بابا
مهم نوشت : تنها دلیل تنهایی من در ان روزها رفتن خانواده ام از شهرمان بود ب مدت دوسال
خواستم بگم ک برداشت دیگه ایی از تنهایی ام نکنید...